De Nederlandse taal ...

Artho leert op school heel wat woordenschat bij, maar af en toe is onze taal toch niet zo vanzelfsprekend:
- "Papa, je maakt me toch geen wijsjes blaas hè ?"
- "Mama, 30 is dat veler dan 60?"
- "Pas op? Waarom moet ik pasoppen?"

Wat woordjes van Louis:
ikkie = ik
kiebelen = kietelen
moepje = snoepje
ofilant = olifant
En bijna elk zinnetje begint met ewoon = gewoon (ewoon kijken en niet aankomen, ewoon oprapen,...)

Vaderkesdag

Vaderdag werd gevierd met geknutselde dassen en een supermooi versje van Artho:

Liefste papa,

dit geschenkje geef ik jou,

omdat ik zoveel van je hou.

Ik weet wel een verhaaltje,

maar het is een beetje klein.

't Is dat wij de beste vrienden

van de hele wereld zijn.



't Is gebeurd

Vanaf de dag dat Louis kan rollen, houden we ons hart vast en proberen we hem zo goed mogelijk te beschermen tegen zichzelf. Elke dag zonder scheuren, schrammen, blauwe plekken,... is een succes. Na 2 jaar is het dan toch gebeurd. Hij is met zijn hoofd tegen de rand van het bed gevallen met een snee van 3 cm en een dikke bult tot gevolg.  Op spoed werd er beslist het niet te naaien maar het te hechten met hechtpleisters. Het wordt waarschijnlijk een litteken maar 't zal niet zijn laatste zijn. We doen ons best om het tot een minimum te beperken.

Na dag 2 had hij alle plakkers (incl. hechtpleisters) verwijderd. Als dit maar goed komt...

Bovendien zit Louis ook in de ik-kan-'t-alleen-fase. Toen hij zijn schoenen (met velcro) zelf wou uitdoen door er gewoon hard aan te trekken, wilde ik hem helpen en zei: 'Louis, je moet de plakkers eerst losdoen'. Spontaan greep hij naar zijn hoofd en trok de plakker van zijn voorhoofd.