Marcel is net zoals Louis een snoeperke. Als hij naar de berging loopt, weten we al wat hij wil. Meestal zeggen we dan: 'Eentje maar' met onze vinger in de lucht. Praten doet hij ondertussen nog niet maar als hij een snoepje wil doet hij zo:
De rode neus en wangen waren het resultaat van een dagje carnaval in de creshe.
